วรรค 2

ปัญญาจารย์กล่าวว่า อนิจจัง อนิจจังอนิจจัง อนิจจัง สารพัดอนิจจัง[17]

คัมภีร์ไบเบิลอังกฤษเล็กซ์แฮมเรียกวรรคนี้ว่าเป็น "คติพจน์" (motto) ของปัญญาจารย์[18] คติพจน์นี้ปรากฏอีกครั้งในช่วงท้ายของคำสอนของปัญญาจารย์ในปัญญาจารย์ 12:8[3] "อนิจจัง" ซึ่งเป็นคำสำคัญของหนังสือปัญญาจารย์[3] แปลมาจากคำภาษาฮีบรูว่า הבל, hebel[19] ซึ่งมีความหมายว่า "ความไม่มีสาระ" หรือ "ความไร้แก่นสาร" ในทางรูปธรรมใช้หมายถึง "ควัน", "ไอน้ำ", หรือ "ลมหายใจ" และในเชิงเปรียบเทียบใช้หมายถึง 'สิ่งที่หายวับไปหรือว่องไว' (มีความแตกต่างกันขึ้นกับบริบท)[20] อาจแปลได้ว่า 'ความไร้เหตุผล, ความคับข้องใจ, ความไร้ประโยชน์, ความไร้สาระ'[21] คำนี้ปรากฏ 5 ครั้งในวรรคนี้วรรคเดียวและปรากฏอีก 29 ครั้งในหนังสือปัญญาจารย์[20]

"อนิจจัง อนิจจัง" มาจากความในภาษาฮีบรู: הבל הבלים (habel habalim)[19]

วรรค 3

มนุษย์ได้ประโยชน์อะไรจากการตรากตรำทุกอย่างของเขาซึ่งเขาตรากตรำภายใต้ดวงอาทิตย์นั้น[22]

คำถามเชิงโวหารนี้เป็นไปตามคำกล่าวเกี่ยวกับ "อนิจจัง" และเป็นไปตามการพรรรณนาถึงโลกที่ 'ไม่ยอมรับความพยายามของมนุษย์'[3]

• "ประโยชน์" (ฮีบรู: יתרון, แม่แบบ:Strong-number[23]): คำที่ใช้ในการค้าขาย (โบราณ)[24]
• ทั้งคำนาม "การตรากตรำ" และคำกริยา "ตรากตรำ" มาจากรากศัพท์ภาษาฮีบรู amal (עמל, เป็นคำนามหรือคำกริยา[23]) ที่อาจหมายถึง 'ความพยายามทางกาย' (เปรียบเทียบกับปัญญาจารย์ 2:4 -8; สดุดี 127:1 ) หรือ 'ความหนักหน่วงทางจิตใจและอารมณ์' (เปรียบเทียบกับปัญญาจารย์ 2:3 ; สดุดี 25:18 [24]

วรรค 9

วรรค 9 มีคำกล่าวที่เป็นที่รู้จักอย่างดีว่า "ไม่มีสิ่งใดใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์"

วรรค 11

ไม่มีการจดจำถึงคนสมัยก่อนและไม่มีการจดจำถึงคนสมัยหลังที่จะเกิดมาโดยคนรุ่นต่อมา[25]

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้